Sinemada Değişim

Drunk (Sarhoş) ise Warhol filmlerinde sesliliğe geçişi yapar.
Bu dönemin filmleri, senaryoları genellikle Ronald Tavel tarafından yazılan dramalar olup çoğu ufak- tefek hatalarla berbat olmuştur. Bu filmler arasında şunlar sayılabilir: Screen Test No. 1(Perde Sınavı No.1), Screen Test No: 2 (Perde Sınavı No. 2), Vinyl(Otomatik Portakal’dan uyarlama), Suicide ( İntihar),Space (Boşluk),Horse(At), Bitch (Orospu) ve Kitchen (Mutfak).

Warhol’ un üstdenetçiliği altında, filmlerin yazım ve yönetimlerini çoğunlukla Chuck Wein’ in üstlendiği üçüncü dönemin bazı filmleri ise şunlardır: Beauty No. 2(Güzellik No. 2), Poor Little Rich Girl(Zavallı Küçük Zengin Kız),My Hustler (Adamım).

Poor Little Rich Girl - Edie Sedgwick

My Hustler' dan

Warhol, bu dönemde resim yapmayı tamamen bıraktığını açıklamıştır. Tüm bu çalışmalarının yanında The Velvet Underground’ u keşfeden sanatçı modellik yapan Nico'yu Lou Reed, John Cale, Sterling Morrison ve Maureen Tucker'dan oluşan Velvet Undreground'da vokal yapması için ikna etti ve grubun ilk albümlerinin prodüktörlüğünü de yaptı. Albüm müzik eleştirmenleri tarafından "O döneme kadar yapılmış en etkileyici albüm" olarak göklere çıkartıldı ve Warhol, albümün konsepti üzerine "Exploding Plastic Inevitable" (Kaçınılmaz plastik patlaması) isimli multimedya bir gösteri hazırladı. Açılışı 1966 yazında gerçekleşen gösteride ana sahnede grup müzikal performansını gösterirken, yan sahnelerde müzikle uyumlu görsel unsurlar kullanılıyor, renkli ışıklar ve filmler sahneye ve grubun üzerine yansıtılıyordu. Gösterinin seyirci üzerindeki etkisi şok edici oldu ve daha sonra Lou Reed'in biyografisini yazacak olan Diana Clapton gösteri için "Cehennemin bekleme salonu" ifadesini kullandı. Velvet Underground'la Andy Warhol'un yolları Lou Reed'in gruba yeni bir yapımcı bulmasıyla ayrıldı.

The Velvet Underground Albüm Kapağı

Warhol’ un dördüncü dönemi Camp(Kamp) filmiyle başlar. Bu dönem daha çok, çoklu perde kullanımının öne çıkmasıyla özgünlük kazanır. Bu dönemde çekilen filmlerden bazı örnekler verilirse: Whips(Kampçılar), Faces(Yüzler), More Milk, Yvette(Daha Fazla Süt, Yvette), Hedy, The Bed(Yatak) ve The Chelsea Girls (Chelsea’ li Kızlar).

Chelsea Girls, ikişerli gösterilecek oniki bobinden oluşur. Her birinde Fabrika starlarından biri, Chelsea Oteli’ nin farklı bir odasında (güya) kendisi hakkında kameraya konuşur. Üçayak üzerindeki kamera arada bir yüzlerine zoom yapar. Makinist de beş dakika aralıkla başlatacağı bobin ikililerini seçmekte özgürdür. Chelsea Girls, ABD ve Avrupa’ da ticari sinemalarda gösterilen ilk yeraltı filmdi ve önemli sayılabilecek başarı kazandı.
Peter Gidal’ a göre “… yaklaşık üç buçuk süren film, ikiz perdede oynatılmakta ve toplam yedi saat sürmektedir. İçerikleri bağlantısız yarım saatlik bölümlerle film, iki ayrı göstericiden birden gösterildiğinde, sesler eşzamanlı olmamaktadır. Solda renkli film, sağda siyah beyaz film sunulurken orada göze çarpan ayrım da, Anne/Erkek çocuk arasındaki Oedipal karşılaşma anında sesli, renkli sekansların sesle daha sofistike olmaları ve ‘parıldamaları’ dır… Warhol, parçalara ayrılmış/bölümlü bir biçim yoluyla bir bütünlüğe varır; basitçe sözelleşmiş bit durum belirten şekilde değil, tüm bir deneyim Chelsea Girls deneyimini oluşturmak üzere duygusal/entelektüel sunumların birbirine karmaşık bir biçimde örüşü şeklinde… Açılış ve kapanış sekansı bunu yeterince tamamlayacaktır. Açılış sekansında Nico’ yu gözlerinin önüne düşen saçlarını kısaltırken ve kadrajın dışındaki biriyle konuşurken görürüz. İşte Warhol’ un bir başka zihinsel etkinliği; görünmeyen yaşam… Filmin kapanış sekansında ise zeki bir kızla yaptığı ağız dalaşında yenik düşen Papa öfkelenir ve isterikleşip, kızı kovalamaya başlar. İyice saldırganlaşmıştır, bir ara kameraya döner ve “kapayın şu şeyi” diye haykırır ve çerçevenin dışına çıkar. Film kameranın arkasındaki teknik ekibe (Warhol vs.) bağıran adamın öfkeli yüzüyle sürer.”.
Bazı incelemeci ve eleştirmenler bundan sonraki dönemin “ticari” olduğunu ve Paul Morrissey’ in etkisini taşıdığını söylerler.

The Beard(Sakal), The Closet(Dolap), Tiger Morse, Tub Girls(Küvet Kızları), The Andy Warhol Story(Andy Warhol Hikayesi), I, a Man(Ben, Bir Adam), Bike Boy(Bisiklet Çocuk), The Nude Restaurant(Çıplak Restoran), Imitation of Christ(İsa'nın Taklidi), ****, San Diego Surf(San Diego Sörfü), The 24 Hour Movie(24 Saatlik Film) de bu dönem filmlerindendir.
The Nude Restaurant
3 Haziran 1968’ de Valerie Solanas tarafından vurulan Warhol, ağır yaralı olarak kaldırıldığı hastanede aldığı üç kurşun nedeniyle öldü sanılmıştı ancak kalp masajıyla hayata döndürülen sanatçı iki ay kadar yatağa bağlı yaşamak zorunda kaldı. Solanas’ a Warhol’ u vurma nedeni sorulduğunda ise “Hayatım üzerinde bu kadar kontrol sahibi olmasından rahatsızdım” diye konuşmuştu.